ΘΕΣΠΙΣ - ΑΡΜΑ ΘΕΣΠΙΔΟΣΤον 6ο αι. π.Χ., ένας ποιητής στο δήμο Ικαρίας Αττικής, ο Θέσπις, φορώντας ένα προσωπείο (μάσκα) μπήκε στην μέση του χορού και άρχισε όχι πια να τραγουδά αλλά να απαγγέλει στίχους που είχε ετοιμάσει από πριν. Ένας από τους εξάρχοντες του χορού αποκρίθηκε. Αυτές οι ερωταπαντήσεις επαναλήφθηκαν έτσι ώστε δημιουργήθηκε ένας διάλογος ανάμε-σα στο άτομο και την ομάδα. Ο πρώτος ‘υποκριτής΄ (αυτός που αποκρίνεται- δίνει τις απαντήσεις), γεννήθηκε. Ο μύθος για το θεό δεν ήταν πλέον αφήγηση αλλά δράση, μίμηση, α-ναπαράσταση της πράξεως. Η νέα μορφή κατέκτησε αμέσως τα πλήθη και διαδόθηκε σε όλη την Αττική. Τα κύρια χαρακτηριστικά του δράματος ήταν η ‘μίμηση της πράξης’, η ‘διαλογική μορφή’ και η σύνθεση των δυο παλαιότερων ειδών, του ‘έπους’ και της ‘λυρικής ποίησης’ σε ένα νέο είδος. Ο Θέσπις εκμεταλλεύτηκε την επιτυχία που έκανε, δημιούργησε μία μόνιμη ομάδα και ξεκίνησε να περιοδεύει σε όλους τους νομούς της Αττικής. Για την μεταφορά τους χρησιμοποίησε ένα άρμα, το λεγόμενο ‘άρμα του Θέσπιδος. Σύμφωνα με πληροφορίες που συλλέγουμε απ’ τον Διοσκορίδη, τον Πλούταρχο, τον Κλήμη, τον Ευάνθιο κι ακόμ’ απ’ τον Αθήναιο, τον Διογένη τον Λαέρτιο και τη Σούδα, πρέπει να θεωρήσουμε ότι ο Θέσπις υπήρξε ο πατέρας της τραγωδίας και πιο συγκεκριμένα : 1) Ανακάλυψε το τραγικό είδος και δημιούργησε το τραγικό άσμα. 2) Επινόησε πρώτος τους σατύρους. 3) Χορογράφησε ο ίδιος τα έργα του. 4) Καθιέρωσε τον Πρώτο Υποκριτή. 5) Έβαψε το πρόσωπό του με φυσικές χρωστικές ουσίες και μετά έφτιαξε Προσωπεία από πανί, δηλαδή υφασματένιες μάσκες. 6) Πρόσθεσε στα διθυραμβικά τραγούδια τον πρόλογο και τις ρήσεις, δηλαδή τα πρώτα ομιλητικά μέρη. Τη θεατρική του σταδιοδρομία την άρχισε πριν απ’ το 600 π.Χ.